Şut ve Ruh

Eksik bi şey var. Var ama şu an yok. Şimdi ormanda bir ses var, ben duymuyorum ama var onu duyan bir şey.

Ruhum benden saklanmış. Gizlenmiş saklı bir köşeye oradan izliyor,bulayım “kendime geleyim” diye. Ama çıkmıyor ortaya benim beni bulmamı istiyor. Köşede bekliyor ama kaçmıyor.

Karanlıkta önce bir çığlık atıyor, öyle ki çığlıklar havada asılı kalıyor; yankılanıyor yankılanıyor. Daha da kaybediyorum kendimi. Sıcak-soğuk oynuyoruz bazen ona yaklaştıkça daha da soğuklaşıyor. Ya ben bana gelmek istemiyor ya da oyun istiyor aklı sıra.

Sonra bu sıralar özlediğimi görüyorum rüyalarımda sanki hiç bir şey olmamış gibi devam ediyoruz. Hem bir şey olmadı ki tabi öyle devam etmeliyiz. Evet, devam etmeliyiz kaldığımız yerden hem de hiç bozmadan. Gurur mu yapıyoruz, kaçıyor muyuz yakınlaşmak isterken yoksa gerçekten kaçmak için mi kaçıyoruz kestiremiyoruz, bilemiyoruz.

Burada gece hava o kadar soğuk ki kafa yapıyor. Beni dinlediğiniz ve hiç bir şey anlamadığınız için teşekkürler. Anlaşılmak istesem sizin kelimelerinizi kullanmazdım,bunu size anlatırdım. Sevdiklerinize sahip çıkın. Herkes insan, pis bir köle olmayın.

Alper YILDIZ